หลังเที่ยงไปแล้วมีพุทธนุญาตให้ภิกษุผู้มีกายกอปรด้วยโทษมาก ฉันอาหารได้ ๓ ประเภทเท่านั้น คือน้ำข้าวใส น้ำถั่วเขียวต้มที่ข้นและไม่ข้น และน้ำเนื้อต้ม (พระไตรปิฎก เล่ม ๕ ข้อ ๔๔) ดังนั้นการฉันอาหารอื่นใดหลังเที่ยง แม้ว่าจำเป็นต่อการให้ยาก็ยังคงจัดเป็นอาบัติปาจิตตีย์ในทุกๆ คำที่กลืน
ดังนั้นจึงไม่ควรยัดเยียด หรือโน้มน้าวให้พระอาพาธฉันอาหารหลังเที่ยงไปแล้ว อย่างมากให้กล่าวเพียงว่า หากท่านต้องการฉันอาหารช่วงหลังเที่ยงไปแล้วยินดีจัดหาให้ได้ ถ้ามียาที่ “จำเป็น” ต้องฉันหลังอาหาร เพราะยานั้นกัดกระเพาะ หรืออาหารช่วยให้ยาดูดซึม/ออกฤทธิ์ได้ดีขึ้น ควรปรึกษาแพทย์หรือเภสัชกรว่าจะมีวิธีใดบ้างที่จะช่วยให้ท่านไม่ต้องฉันอาหารในยามวิกาล
