เรื่องน่ารู้เมื่อดูแลพระ

เมื่อพระจำเป็นต้องเข้ารักษาตัวในฐานะผู้ป่วยใน บ่อยครั้งที่โรงพยาบาลจะต้องให้มีญาติหรือคนใกล้ชิดเฝ้าอยู่ด้วยตลอดเวลา รวมทั้งในช่วงเวลากลางคืน

เพราะยาเป็นปัจจัยสำคัญที่ขาดไม่ได้ในการดำเนินชีวิต นอกจากการใส่บาตรถวายภัตตาหารพระเณรแล้ว การถวายยาให้พระไว้ใช้ยามจำเป็น

การจับเส้นนวดกล้ามเนื้อให้ผ่อนคลายหรือใช้รักษาโรคเป็นวิถีการปฏิบัติของพระในอดีต นอกจากเป็นกิจปรนนิบัติครูบาอาจารย์ของพระผู้น้อยแล้ว

ญาติโยมอาจเคยได้ยินพระบางรูปพูดว่า เมื่อพระอาพาธหรือเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลอยู่ในความดูแลของแพทย์แล้ว ท่านยกเว้นให้ดูแลรักษาตัวอย่างไรก็ได้ไม่มีอาบัติ

เป็นกุศลจิตของญาติโยมอย่างยิ่งที่ประสงค์จะนำพระอาพาธซึ่งอาจเป็นญาติ หรือเป็นพระที่ตนศรัทธาเคยอุปัฏฐากท่านมาไปดูแลที่บ้าน

การต้องออกจากวัดแต่เช้ามืดเพื่อไปเจาะเลือดหรือรอคิวตรวจที่ รพ. เป็นความลำบากใจอย่างหนึ่งของพระ นอกจากไม่ได้ทำวัตร บิณฑบาต และฉันเช้าแล้ว

ชาวพุทธทราบดีว่าเมื่อจะถวายอาหารให้พระ ไม่ควรถามว่าท่านอยากฉันอะไร ชอบแบบไหน? เพราะจะเป็นบาปหรือทำให้พระอาบัติ

ไม่ใช่เฉพาะพระหรอก ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ คงไม่มีใครอยากไปโรงพยาบาล แต่สำหรับพระความลำบากใจเมื่อไป รพ. จะมีเพิ่มมากกว่าคนทั่วไปพอควร

เมื่อวาระสุดท้ายของชีวิตใกล้มาถึง การน้อมจิตของผู้ป่วยให้ดื่มด่ำอยู่ในความดี มีความมั่นคงในพระรัตนตรัย อาจทำได้หลายแบบ แต่เมื่อต้องดูแลภิกษุอาพาธ

ไม่ใช่เฉพาะพระหรอก ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ คงไม่มีใครอยากไปโรงพยาบาล แต่สำหรับพระความลำบากใจเมื่อไป รพ. จะมีเพิ่มมากกว่าคนทั่วไปพอควร